0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Geçtiğimiz günlerde markette eski bir arkadaşımla karılaştım, ayaküstü bir sohbet gerçekleştirdik. “Çok güzel yazılar yazıyorsun, okuyorum ve hep güncel konulara değiniyorsun” dedi. “Bir de şu her yerden mantar gibi türeyen Dernekler ile ilgili yazı yazsan” diye de sözlerine ilave etti. “Haklısın” dedim ve bu konu ile de ilgili bir yazı hazırlayacağım sözünü verdim. .

Trabzonlular Derneği mi istersiniz, Adanalılar Derneği mi istersiniz, Hataylılar Cemiyeti Derneği mi istersiniz, Alevi Kültür Derneği mi istersiniz, Yörükler Derneği mi istersiniz…. Var da var. Bir eksik olan, yok olmaya yüz tutmuş Türkçe konuşan Kıbrıslılar Derneği !!!! Bir avuç toprak parçası üzerinde ne kadar çok dernek kuruldu. Her yöreden gelenler kendilerine bir Dernek kurmuşlar ve kendilerince faaliyet göstermektedirler. Artık ne gibi faaliyetlerde bulunuyorlarsa!!!! Amaç, Devletten yardım koparmak elbette!!! Ve pek tabii ki, kendi bölgesinin insanını bu Dernek adı altında toplamak ve örgütlendirmektir.

Bir biz beceremedik bir Dernek kurup da halklarımızı, güvencelerimizi, kimlik muhafazamızı kontrol altına alabilecek, birlik ve beraberlik içerisinde hareket edecek ve doğup büyüdüğümüz toprakları savunacak, koruyacak ve haklarımıza halel gelmemesi için örgütlenmeyi ve mücadele etmeyi göze alacak kadar yürekli insanlar olamadık!!!! Oysa, böyle bir Dernek ile varlığımızı ve sesimizi dış dünyaya duyurabilmek, gerekli yerlere şikayetlerde bulunmak, insan hakları konularında dışa sesimizi duyurmak için örgütlenmek, hedefler koymak ne kadar güzel olurdu!!! Dışardan gelip buraya yerleşenler bu birlik ve beraberliği becerebildi de, bir biz hiçbir konuda bir beceri yakalayamadık.

Hani hep vatandaşlar olarak şikayetlerde bulunuyor, sosyal medyada yazıp çiziyoruz ama iş bir eylem, toplumsal bir birlik ve mücadele konularına gelince çil yavrusu gibi dağılıyoruz. Çünkü, birçoğumuz sistemden besleniyor, menfaatleri bulunuyor ve bunları kaybetmek istemiyor. Oysa, aslında kaybettiklerimizin muhakemesini yapamayacak kadar kör olmuş bir toplum olup çıktık. Avucumuzda bulunan KKTC kimliklerinin bugün birçok milletin de cüzdanında taşıdığını görmezden geliyoruz. Toprak bütünlüğümüzün yabancılara satılarak bölündüğünü, bile isteye sinerek izliyoruz. Ülkede kriminal olayların artış gösterme sebebinin aslında ülkeye giriş çıkışların kontrolsüz ve sistemsiz olduğu gerçeğini de seyirci olarak izlemeyi tercih ediyoruz. Hele ki son “deport” olanlara af çıkartarak yeniden ülkeye girişler konusunda yapılan durumu sessiz sedasız içimize sindirmeye çalışıyoruz.

Nasıl bir toplum olduk, nasıl bu sistemsizliğe razı olduk, nasıl bu yasal olmayan işlere seyirci kalıyoruz ve nasıl da adaletin herkese eşit olmadığı bu düzende hiç isyan etmiyoruz, hayretler içerisinde izliyorum ama yazmaktan da geri kalamıyorum. Ve bunca Dernek var iken, onlar birliklerini bu Dernekler sayesinde kurabiliyorken, biz ki bu topraklarda doğup büyümüş, atalarımızın zor şartlarda ülke ve toprak bütünlüğü için verdiği mücadeleyi örnek alacağımız yerde ve bizler de bir Dernek kurarak birlik olacağımız yerde, nasıl da bu kadar birbirimize yabancılaşarak, dağılıp, bin parça olmuşuz!!!! Düşünebiliyor musunuz, tüm bu olup bitenlere halen daha seyirci kalmaya razı mısınız? Vesselam.