0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Yukarıda saymış olduğum tüm bu güzel huyları, davranışları toplum olarak bir bir yitirmiş durumdayız. “Mutluluk” kelimesi artık anlamını yitirmiş, yerini para -pul, şan – şöhrete bırakmıştır. İnsanoğlu çok parası olunca, çok mutlu olacağını sanıyor. Oysa, para sadece yaşamınızı idame ettirecek kadar olsa, yine de hayattan keyif almaya, mutlu olmaya yeter. Ama günümüz zihniyetleri artık anlaşılamadığı gibi, bu para hırsı da birçoğumuzun içine ilmek ilmek işlenmiş ve zehire dönüşmüş durumdadır.

“Para ile saadet olmaz” diyen boş yere söylememiştir. Gelelim “Sadakat” konusuna, saygının ve sevginin olmadığı yerde “Sadakat” asla bulunmaz. Toplum olarak ihanete o kadar yatkın bir toplum olduk ki, bir pula her şeyini heba eden insanlar gördük!!! Sevginin anlam ve önemini yitirdiği bir düzenin içerisinde “sevgi” kelimesinin köreldiğini ve giderek menfaatler doğrultusunda hiçbir anlam ve önem taşımadığını gördük ve görmekteyiz de!!!! Güven mi dediniz? Böylesi bir düzensizlikte, böylesi anlaşılmaz bir toplumun içerisinde yaşamak “güven” duygusunu yavaşça eritip tüketmiştir.

Çarpık ilişkiler, sosyo-ekonomik sorunlar almış başını giderken, siyasi ahlaksızlığın tavan yaptığı bir ortamda, kime, nasıl ve ne şekilde güvenebilir ki insan!!!! Ve elbette toplum olarak en çok ihtiyacımız olan şu üç güzel erdemli davranış; empati, vicdan ve merhamet!!!! Karşımızdaki insanı, neler yaşadığını ve nasıl bir süreçten geçtiğini anlayabilmek için empati kurmamızın şart olduğunu hepimiz bilsek bile, bunu yapmayı “zul” olarak görür dereceye geldik. Hal böyle olunca da kimse kimseyi anlayamaz oldu. Geldik mi “Vicdan” meselesine, kişiyi kendisi yapan, gerçek kimliğini ortaya döken, içsel olarak doğru yola yönlendiren ve insana en güzel yakışan, kendi kendisiyle hesaplaşmasına olanak taşıyan bu güzel duygu kaçımızda kaldı ki!!!!

Peki ya merhamet, bir insana yakışan en güzel duygulardan biri değil midir? Bizler, birine acıyıp yardım etmeyi bir kenara bırakın, düşene de bir tekme-tokat atmayı özümsemiş bir insan topluluğu olup çıktık. Başkalarının acısından beslenen, insan özelliğini yitirmiş bireyler, bugün artık aramızda sayıca çok fazla!!! İşte, geleceğimizi yitirme sebeplerimizin en başında gelen, insani ve ahlaki değerlerimizi ( özgürlük, eşitlik, kardeşlik, adalet, sevgi, saygı, hoşgörü, dostluk ve dayanışma) bir bir kendi benliğimizde bastırarak, kötülüğü üste çıkarmak sureti ile darmadağın bir toplum olup çıktık. Bundan sonra artık tufan!!!

Vesselam.