0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bu düzende halen insan kalabilenler de var, sayıca az olsak da!!! Geçtiğimiz günlerde annemin içme suyu bitti. “İki gündür adamı arıyorum ama telefonunu açmıyor kızım, sen ara onu” dedi bana. “Tamam anne, sen bana adamın numarasını söyle, ben ona ulaşır siparişini veririm” dedim. Numarayı çevirdiğimde adam hem cevap verip, yut dışından olduğunu ve artık çalışmadığını söyledi. Kendisine bana su siparişi verebileceğim bir numara vermesini rica ettim. Ondan aldığım numarayı denediğimde “çok yoğunum gelemem” cevabını aldım. Bu arada yoldayım ve bütün bu telefon işlerini kenara çekip durdum ve öyle hallediyorum.

Tam o esnada önümden “#Yeşilırmak Su” aracı geçiyordu ve hemen üzerindeki numarayı alıp, aradım. Telefonu açanın, üçüncü ülke vatandaşı olduğu konuşmasından belli oluyordu. “Abla çok iş çok, ben bugün su getiremez” deyip, telefonu yüzüme kapattı. Sıcak bir yandan, telefon trafiği bir yandan ve dört-beş yeri telefonla arayıp hiçbir netice alamam bir yandan, artık iyice tepem attı. Google amcadan “Yeşilırmak Su”yun fabrika numarasını bulup aradım. Telefona cevap veren beyefendiye “Bakınız, annem yaşlı, evinde her iki bidon suyun da bittiğini fark eder etmez iki gündür her zaman su getiren kişiye ulaşmaya çalıştı ama o da cevap vermedi. Kendisi Girne’de ben de Lefkoşa’da kalıyorum. Atılıp bir yerlerden hemen su alıp götürmem şu an için mümkün değil. Bir zahmet yardımcı olur musunuz?” dediğimde bir dokunup bin ahh işittim.

İşlerinin çok yoğun olduğunu, elemanlarından bir tanesinin işten ayrıldığını ve siparişleri yetiştiremedikleri için sıkışıklık yaşadıklarını söyledi. Tüm bunlar müşterinin sorunu değildi, işveren bu gibi sıkıntılarını müşteriye aksettirmemeli diye düşünmekteyim. O can sıkısı ile “bunlar beni bağlamaz, yani gerçekten bana yazmak için konu yaratıyorsunuz şu an, durumu izah ediyorum ve sizden rica ediyorum, siz bana bin bir tane mazeret söylüyorsunuz” dedim. Aramızda hararetli bir konuşma geçti ve kapattık.

Çok geçmeden bir beyefendi beni arayarak, “#Yeşilırmak Su Girne bölge amiri” olduğunu söyleyip, nasıl yardımcı olabileceğini sordu. Ona durumu kısaca özetleyip, annemin evine acilen su götürmelerini rica ettim. Ve ilaveten, “sizi anlıyorum, az önceki beyefendiye biraz yüksek sesle konuştum kusura bakmayınız ama siz de kendinizce haklısınız, memlekette çalıştıracak düz işçi kalmadı. İşverenler yurt dışından üçüncü ülke vatandaşı getiriyorlar, birçoğu dilimizi bilmeden iş yapmaya çalışıyor ama Devlet bu konuda yasa ve çözüm üretemiyor, hükümet edenler bu düzenden faydalanıyor, bizler de paramızla almamız gereken hizmetleri dahi alamıyoruz” dedim. “Allah sizin de bizim de yardımcımız olsun hanımefendi” diyerek, adress bilgilerini doğrulayıp, “aşırı yoğunluk var ama ben kendi ellerimle annenize su ulaştıracağım mutlaka birkaç saat içerisinde” diyerek telefon görüşmesini noktaladık.

Açıkçası, o suyun birkaç saat içerisinde anneme ulaşacağından pek emin değildim. Çünkü, insanımızın artık umursamaz olduğunu ve empati yeteneği yoksunu olduğunu her fırsatta görüyoruz, birtakım olaylar yaşayarak şahit oluyoruz. Ama bu kez öyle olmadı ve birkaç saat içerisinde gerçekten dediği gibi, 2 bidon içme suyunu bizzat kendisi anneme ulaştırdı. İşine olan ve müşterisine olan sorumluluğunu kaç tane işveren kaldı ve bu şekilde hareket eden, bilmiyorum. Ya da bu şekilde yaşlılara hizmet konusunda duyarlı olabiliyorlar, bilemiyorum. Lakin, ben bu sorumluluk sahibi, empati yeteneği yüksek ve müşteriye hizmette en iyisini yapmaya çalışan “#Yeşilırmak Su” yetkilisine buradan teşekkür etmek isterim. Hayata dair küçük dokunuşlar, küçük mutluluklara vesile olmak, iyilik ve yardımseverlik yanında iş sorumluluğuna sahip olabilmek, hepimizin içinde yer etmiş olsa keşke!!!!

Vesselam.