0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Evet, son yıllarda herkesin birbirine sorup durduğu bir soru “Ne olacak halimiz?” Oturduğunuz yerde bir şey olmasını mı bekliyorsunuz? Hiç bir şey olmayacak. Ayni tas ayni hamam devam edip gidecek, ta ki Dünya devletleri siyasi bir tarih yazma gayretine girinceye kadar. Bizim tarih yazmamız, bizim iki dudaklarımız arasında değildir, bunu biliyorsunuzdur umarım.

Aslında, toplum olarak o kadar bir dejenere olduk ki!!! Oturduğumuz yerden kalkmaya üşeniyoruz, tanımı konulamayacak düzeyde bir Z kuşağı arkamızdan gümbür gümbür geliyor, gittikçe kalabalıklaşıyoruz ve bu kalabalıklar arasında boğulmakla kalmıyor, birbirimize olan muhabbetimizi de kaybediyoruz. Hatta kaybettik de diyebilirim. Öyle, “Kıbrıslı Kıbrıslıyı sever, yardım eder, muhabbeti, kaynaşmayı bilir” sözcükleri sakın ola bana yazayım demeyin. Kıbrıslı bir Kıbrıslıdan yardım gördüğü zaman bir teşekkürü esirgeyen, vefayı rafa kaldıran, hatta kuyunun başında bulsa itecek deyimi ile yol alan bir toplum oluverip çıktı.

“Ben” egosu fazla tavan yapmış insanlar içimizde oldukça fazla. Zaten yabancı nüfus karşısında eridik, bir de bunun üstüne birlik ve beraberlik tanımını yitirdik. Hal böyle olunca da herkesin ağzından ayni cümleler dökülmektedir “Ne olacak halimiz?”. Olan oldu zaten. Kendi ülkemizde kimlik asimilesi ile yabancılaştık, onlar ülkenin sahibi, bizler üçüncü sınıf vatandaş muamelesi görür olduk. Bir Devlet hastanesine gidin bakalım, verilen yarım yamalak hizmet kimlere veriliyor? Ben söyleyeyim sizlere, poliklinik camlarında çoğu yerde arapça açıklamalı bilgiler asılıdır. Koyu renkliler, konuşulan lisanı bile anlayamadığım uyruklu insanlar, koridorlarda dolup taşmaktadır.

Gelenler, yedi sülalesini de ardından getiriyor. Memleket çoktan sorma gir hanı olmuş durumdadır. Cebinde metelik yok, adam vukuatlı, elini kolunu sallayarak bu illegal toprak parçasına gayet rahat adım atıp, dilediğince kalabiliyor. Denetim eksikliği her yerde mevcut. Okumak için gelenler, çalışmak için gelenler, pahalılık karşısında geçinemeyince, akıl almaz işlerle memleketi fuhuşun, uyuşturucunun merkezi yaptılar. Durun daha bitmedi, üniversite cenneti fikri olan siyasilerin her birinin öğrenci yurtları, öğrenci kampüsleri, kiralık araç şirketleri var da var….İçlerinde kaçak işçi ticareti yapan bile var. Olmayanlar da zaten eş-dost nemalandırıp, onlardan komisyon almışlardır. Bu ülkenin siyasi çarkı “öp beni öpeyim seni” şeklindedir.

Bu yüzden “Atı alan Üsküdar’ı çoktan geçti”. Bu saatten sonra ağlayıp sızlanmak ne yaşadığımız gerçekleri ne de içinde bulunduğumuz düzeni değiştirir. İstediğiniz kadar usulsüzlükleri yargıya taşıyın, dosyaları hazır edip adalete teslim edin, bu çarkın düzenine çomak soksanız da, dokunulmazlıklar kaldırılmadığı müddetçe, nereden buldun yasası gelmedikçe, sistemli bir denetim olmadıkça, toplum olarak daha çok “ne olacak halimiz?” deyip duracağız. Siyasetin iradesi “Anavatan”ın elinde oldukça, siyasetçiler “biyat ettikçe” dua edelim de, kalan topraklarımız üzerinde kıyıma uğramayalım.

Vesselam