0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Geçtiğimiz günlerde DPÖ Ekim ayı hayat pahalılığını 1.92 olarak hesaplamış ve basına servis etmiştir. Bu hesabı-kitabı neye göre, nasıl ve ne şekilde yaptıklarını ben bilemem. Muhasip değilim, matematik hocası da değilim, istatikci hiç değilim. Ama, ben bir vatandaşım. Her gün markete gider, meyve-sebze alırım, temel gıda fiayatlarını ince eler sık dokurum. Hangi ürün, nerede daha uygun fiyatadır diye de çok araştırırım, bakarım.

Marketler kafalarına göre fiyat biçerler. Birçok markette ürün fiyatı yazmıyor. Yazılı olanlar ise, kasaya gelince değişiyor. Fark edip sorarsanız da “o eski fiyattı, değiştirmeye zamanımız olmadı” derler. Ülkede denetim yok. Oysa, Başbakan ilk göreve geldiğinde bu konu hakkında konuşmuş ve denetimleri artıracağını, göz açtırtmayacağını söylemişti. Görüyorsunuz değil mi, her konuşması yalan-dolan hikaye. KKTC’de hayat hem çok pahalı, hem de çok ucuz. Pahalı olan yediğimiz, içtiğimiz, giydiklerimiz, ucuz olan ise, taşıdığımız canımızdır.

Ancak, hükümet edenlerin bunu bilmek veya görmek işlerine gelmiyor. Bir kere empati yoksunu, duygusuz ve ruhsuz insanlardırlar. Hayatın ne kadar pahalı olduğundan bi haberdirler. Çünkü, hiç biri de çıkıp bir markete gidip alış-veriş yapmıyor. Bu işlerini yanında çalışan şoförleri, ya da odacıları yapıyordur. Evde bir tencere, ne kadara ateş üzerine oturuyor bilgi sahibi değildirler. Zira, dışarıda yemekten, avantalardan, davetlerden tıka basa doydukları için ocağı tüten bir evin mutfak gideri nedir bilgileri dahilinde değildir.

Bu yüzden, yukarıda verilen rakamın da çok sağlıklı bir rakam olmadığı, hepimiz tarafından bilinmektedir. Hele ki Başbakan, konu ile uzaktan yakından alakadar değildir. Hükümet edenler, topluma menfaat getirecek bir işte hesap-kitap yaptıkları zaman, matematikten sınıfta kalırlar. Lakin, kendi ceplerine girecek, kendilerine avantaj sağlayacak hesap-kitap işi olunca matematikte hem bilgili, hem de bonkör oluyorlar.

Ünlü bir düşünür der ki; “yaşamadan fikir ve bilgi sahibi olamazsınız”. Bizimkiler de toplumun ne yaşadığını, hangi zorluklar ile karşılaştığını, bir aylık mutfak masrafının ne olduğunu, bizlerin yaşadığı hayatı yaşamadıkları için, maalesef ne hayatın ne kadar pahalı olduğunu, ne hayat şartlarının ne kadar zorlu olduğunu bilmiyorlar. Dedim ya, hesap işlerinde kendi menfaatlerine bonkör, topluma gelince de “gıdım gıdım” dediğimiz cinsten oluyor. Vesselam.