0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Sosyal medyada klavye kahramanı çok. Verip veriştiren çok. Ama bir o kadar sinece duranlar çok. Korkuyorlar ne konuşmaya, ne yorum yapmaya, hatta gizliden gizliye takip ediyorlar. Bazıları da var ki, “niye yazıp çiziyorsun, nasılsa olan oldu, memleket bitti, gitti diyor”. Bizimkisi klavye kahramanlığı değil. Memlekette olup bitenleri, günlük yaşantımızda var olan, giderek devleşen sorunları, kaleme alıp, bunlara vesile olanları göstermek ve okuyucularıma tarafsız tüm gerçekleri sunmak en büyük hedefimdir.

Bunu yaparken de asıl amacım, tüm bu yazılıp çizilenlerin kayıt altında kalacağının bilinci ile, ileriki yıllarda KKTC’denilen bu çarpık yapının kimler tarafından ne hallere getirildiğinin bilinmesi, öğrenilmesi ve dahi bu durumları bize yaşatanların torunlarına kadar bu kötü manzaraların işlenmesidir. Nasıl ki, şimdi geçmişte olanları, anımsayamadığımız ya da tarihte takıldığımız bazı konuları geçmiş kayıtlardan bulup öğrenmeye çalışıyoruz, bu yazılıp çizilenler de gelecekteki kuşaklara birer tarih dersi niteliğinde olacaktır.

Onların gelecek güzel günlerini gölgeleyenler, onların kendi vatanlarında üçüncü sınıf vatandaş durumuna düşürenler, iş imkanından yoksun bırakanlar ve dahi memleketten göç etmelerine sebep olanlar işte bu günlük yazılan yazılar ile bilgi olarak gelecekteki kuşaklara ışık tutacaktır. Elbette umursamayan olacaktır. Tarihini bilmeyen olacaktır. Gençlik sarhoşluğu ile oradan oraya savrulan da olacaktır. Ancak, belli bir yaşa gelince insan doğduğu topraklarda, geçmişte neler olup bittiğini, kimlerin bu topraklara ihanet ettiğini, geçmişte burada yaşamın nasıl olduğunu ve gene zaman diliminde ne değişiklikler olduğunu bu yazılıp çizilenler sayesinde öğreneceklerdir.

Ne demiş Atalarımız “Söz uçar, yazı kalır”. İşte ben de bu yüzden yazarak anlatmayı, sözde hükümet ve vatan sevicilerinin ülkeyi ne duruma getirdiklerini, bizleri nasıl yabancılaştırdıklarını, bizleri nasıl fakirleştirdiklerini ve kendilerini de biat ederek nasıl itibarsızlaştırdıklarını göstermenin en güzel yolu olarak, yazarak anlatmayı kendime görev bildim. İnsanoğlunun seceresi yani soyağacı hep bilinmesi gereken, hatta günümüzde birçok insan tarafından çıkarılan bir durumdur.

Demem o ki, bu başımızdaki dalkavukların gelmiş geçmiş nesilleri de, seceresini yani soyağacını iyice tanısın, iyi öğrensin ve kimin torunları olduklarını tarihe bakarak gerçekle yüzleşsinler. Zira , bu bizi yönettiğini sananların şu an en son akıllarına gelen, şeref, haysiyet ve onur ile gelecekte sülalemize ne bırakacağız düşüncesinden yoksun olmalarıdır. Sanıyorlar ki mal-mülk para bırakmak bir marifettir. Bilmiyorlar ki, “helalin hesabı, haramın da azabı vardır”. Onlar bu toplumdan helallik almadıkları gibi, gelecekteki yedi kuşak sülalelerine de azap devrettiklerini farkında değiller, yazık. Vesselam.Enter

Ceynur Pehlivan yazdı