0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

KKTC’de her gün yeni bir olayla çalkalansa da, klasikleşmiş rutinler vardır. Gün Toroslardan manzara ve selamlama ile başlar. Ardından, basında poz vermeye çok meraklı birkaç bakanın geniş hayal yelpazesinden dökülen yalanlar ile sosyal medya çalkalanır. Yapacakları hakkında geniş bilgi verseler de, sonuçta hiçbir şeyin olmayacağını bu halk biliyor. O kadar ki, artık gidişata üzülmemiz gereken yerde gülüp geçiyoruz.

Nasıl gülmeyelim ki, yalanlar havada uçuşuyor. Mesela, Cruise gemilerinin adaya geleceğinden bahsediliyor. Sen kimsin KKTC, seni kim tanır ki Dünya çapında dünya ülkelerine seyahat eden bu gemiler sana gelsin? Ya da, senin bu gemileri kaldıracak limanın mı var? İki karış büyüklüğündeki Girne Yat Limanının durumu ortada.

Gün ilerlerken, bir bakarsınız mahkum taşıyan araçtan mahkumlar firar eder. İlk değil, son da olmayacak. Artık nasıl becerip de firar ediyorlarsa, halkın kafasında birçok soru dönüp dolaşıyor. Gardiyanlar mı güvenliği sağlayamıyor, yoksa ortada dönen başka işler mi var? Bilinmez, muamma. Doğru düzgün açıklama yapılmıyor. Gün içerisinde banklarda sabahlayan çeşitli ülke vatandaşları , apartmandan ayin okuyarak kendini boşluğa bırakan siyahiler ve trafik karmaşasında elinde telefonla ya mesajlaşan ya konuşan kişilerin kazaları günlük yaşamımızda gördüğümüz, şahit olduğumuz manzaralardandır.

Bu arada basında gazetecilerin birbirleri ile olan rekabet yarışları da gözden kaçmıyor. Ama belgeli ve isbatlı konuşan tek bir kişi. Onu da zaten gazeteci statüsüne koymuyorlar. Olsun, bize belge, görsel gerçeklik ve bunlarla gelen doğru bilgiler ışığında aydınlatan tek bir kişi bile yeter. Gerisi bizler için teferruat olmuştur.

Gün pahalılık, kaçak et, denizlere boşaltılan lağım görüntüleri ile yol alırken, bizim efendiler yeni hastane yapımını ballandıra ballandıra anlatırlar. Halbuki, mevcut devlet hastanesini bu duruma getiren, yiyip, bitirip tüketen de kendileri değil midir ki!! İlaç yok, doktor yok, sistem yok, güncel donanım cihazlar yok. Yok işte. Var olan tek şey karmaşa. Akşam üzerine doğru, artık sosyal medyada güncel dedikodular alıp başını gitmiş durumda olur.

Dedikodu dedikse de aslında çok konuşulan diye yorumlamamız daha doğru olur. Yani, bilgiler ve belgeler ışığında yayılan haberlerin her yerde konuşulduğu artık ayyuka çıkmış durma gelir. Reisin sosyal medya pozları, başbakana yakın kişilerin hadsiz davranış ve konuşmaları, eğitimin babasının twist dansları, ulaşımın efendisinin yalanlarına yenilerinin eklenmesi, turizmin ağası Fikri’nin fikirsiz işlerinin fiyasko ile sonuçlanması ve daha bir sürü haber ile gün çalkalanıp gider.

Ve gecenin acı haberi de çok gelmeden gelir. Yine, ölümlü bir trafik kazası. Yürekler paramparça. Hiç bitmeyecek bu tarz haberler. Çünkü yollar yol değil, levhalar yeterli değil, ışıklandırma deseniz sıfır ve en önemlisi de her milletten insanı barındırıp bu memleketin yollarını, trafik kurallarını, bilmeden onları trafiğe salmak.

Aşırı alkol tüketimi, uyuşturucu kullanımı ve bütün bunları denetlemek için yeterli memurların bulunmaması en büyük sıkıntı. Zira ülke sorma gir hanı, nüfusun rengini, dilini, ırkını geçtim de sayısı belli değil. Hal böyle olunca hiçbir şeye yetişeme, denetlenemez, kontrol edilemez duruma gelindi. İşte, klasik bir KKTC günlüğü. Ne, nereye gittiği belli, ne rotası var, ne görüş mesafesi var, ne de varlığının gerçek bir tanımı var. Vesselam